زمینه و هدف: منابع آب زیرزمینی در کنار آبهای سطحی تامین کننده نیاز بخش های شهری، صنعت و کشاورزی است که علاوه بر کمیت، کیفیت آنها نیز باید بررسی شود. شوری یکی از مهمترین پارامترهایی است که برای ارزیابی کیفیت آبهای زیرزمینی در نظر گرفته می شود. روش بررسی: در این پژوهش کاربرد مدلهای شبکه عصبی مصنوعی و شبکه بیزین جهت پیش‌بینی هدایت الکتریکی 8 چاه مشاهداتی دشت مازندران مورد بررسی قرار گرفت. که برای این منظور هیدروژن کربنات، کلرید، سولفات، کلسیم و منیزیم در مقیاس زمانی ماهانه در طی دوره آماری (1393-1383) بعنوان ورودی و هدایت الکتریکی بعنوان پارامتر خروجی انتخاب گردید. معیارهای ضریب همبستگی، میانگین قدر مطلق خطا و ضریب نش ساتکلیف برای ارزیابی و عملکرد مدل مورداستفاده قرار گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد مدل شبکه عصبی مصنوعی با ضریب همبستگی (989/0)، میانگین قدرمطلق خطا ( ds/m019/0) و نیز معیار نش ساتکلیف (970/0) در مرحله صحت سنجی در اولویت قرار گرفت نتیجه گیری: در مجموع نتایج حاکی از توانمندی قابل قبول مدل شبکه عصبی مصنوعی در تخمین هدایت الکتریکی آبهای زیرزمینی است.
)